چند روز پیش در کنار خیابان با دستفروشی مواجه شدم که فلش دیسک‌های ۳۲ گیگابایتی را به قیمت ۲۰ هزار تومان می‌فروخت. یعنی قیمتی حدود یک سوم قیمت متداول در بازار.
خوشبختانه لپ‌تاپ همراهم بود و از فروشنده خواستم که قبل از خرید آن را آزمایش کنم. و نتیجه تقلبی بودن دیسک بود.
برای آزمون درست بودن این نوع فلش‌ها به دو روش ساده می‌شود عمل کرد.
روش اول: فرمت کردن فلش دیسک با استفاده از فایل‌سیستم NTFS( توصیه شده )
اگر در هنگام انجام این کار با خطایی مواجه شوید یا پس از فرمت، حجم دیسک کمتر از مقدار نوشته شده باشد، فلش تقلبی است.
معمولا در ساخت فلش‌های تقلبی از دو روش استفاده می‌شود.
روش اول این است که حجم ابتدایی قبل از فرمت، شبیه‌سازی شده است و بعد از فرمت، به مقدار واقعی بر می‌گردد.
در روش دوم کلاهبرداری، بعد از فرمت هم حجم به مقدار غیرواقعی باقی می‌ماند ولی نوشتن روی فضاهای خالی موقتی است و بعد از جدا کردن فلش، اطلاعات قابل بازیابی نخواهد بود
فرمت کردن به روش NTFS به دلیل اینکه اطلاعاتی را در وسط فضای خالی دیسک می‌نویسد، اگر با موفقیت همراه باشد، نشاندهنده‌ی وجود فضای خالی واقعی تا وسط دیسک است و احتمالا فضای دیسک واقعی است.
روش دوم: کپی کردن یک فایل حجیم rar روی دیسک، جدا کردن و اتصال مجدد دیسک و استفاده از ویژگی test در WinRAR
نرم‌افزار WinRAR الگوریتم‌هایی برای شناسایی آسیب‌دیدگی فایل‌های فشرده دارد. چنانچه به هر دلیل فایل فشرده قابل خواندن نباشد یا کوچکترین تغییری در محتویات آن به وجود بیاید، WinRAR شما را آگاه خواهد کرد.
حجم مناسب برای فایل مورد نظر می‌تواند عددی بیش از ۵۱۲ مگابایت باشد.
نکته‌ی نهایی در مورد انتخاب فلش‌دیسک‌ها اینکه قیمت این ابزارها، بر اساس حجم و سرعت خواندن و نوشتن آن‌ها متغیر است. سرعت بالا در بعضی کاربردها بسیار مهم است و نیاز است تا بهای بیشتری بابت خرید آن پرداخت شود.
استفاده از فلش‌هایی که دارای گارانتی معتبر هستند هم می‌تواند آرامش خیال کافی برای مصرف کننده فراهم کنند.