هنگامی که چند برنامه‌نویس به صورت مشترک روی یک پروژه کار می‌کنند و هر یک از ویرایشگرهای مختلف و تنظیمات مختلف استفاده می‌کنند، با ایجاد یک فایل editorconfig می‌توان ناهماهنگی در شیوه‌های کدنویسی بین این افراد را از بین برد.

این فایل حاوی دستورالعمل‌هایی است که ویرایشگرهای متنی و IDEها آن را می‌خوانند و دستورالعمل‌های کدنویسی مربوط به این پروژه را پردازش می‌کنند.

با ایجاد یک فایل editorconfig در هر پروژه، برنامه‌نویسان مختلف نیز متوجه می‌شوند که قوانین شیوه‌ی کدنویسی در این پروژه به چه صورت است.

برای مثال این فایل مشخص می‌کند که در کدنویسی از tab یا چهار فاصله استفاده شود، شیوه‌ی کدگذاری فایل‌ها به چه صورت باشد، فایل‌ها با فرمت لینوکس یا ویندوز ذخیره شوند و برخی دستورالعمل‌های دیگر.

محتویات این فایل همچنین تعیین می‌کند که قوانین کد نویسی برای هر نوع پسوند فایل به چه صورت باشد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *